Just For Transfer To BLOGPO

دلم تنگ می شود ، گاهی
برای حرف های معمولی
برای حرف های ساده
برای «چه هوای خوبی» / «دیشب چه خوردی؟»
برای «راستی! ماندانا عروسی کرد / «شادی پسر زائید»

و چقدر خسته ام از «چرا؟»
از «چگونه؟»
خسته ام از سوال های سخت ، پاسخ های پیچیده
از کلمات سنگین
فکرهای عمیق
پیچ های تند
نشانه های با معنا، بی معنا

دلم تنگ می شود ، گاهی
برای
یک «دوستت دارم» ساده
دو فنجان قهوه ی داغ
سه روز تعطیلی زمستان
چهار خنده ی بلند
و

پنج انگشت دوست داشتنی !

آدمی که دوستت دارد
خیلی زودبرایت عادی می شود،
حرف هایش، دوستت دارم هایش…
و تو خیلی زود کلافه میشوی
ازبهانه هایش، اشکهایش، توقع هایش.
و چون تصور میکنی که همیشه هست، همیشه دوستت دارد؛
هیچوقت نگاهش نمیکنی

نگرانش نمیشوی،
برای از دست دادنش نمی ترسی
او همیشه هست

اما

او هم آدم است…
روزی که کارد به استخوانش برسد
کوله بار اندوهش را برمی دارد
و بی سر و صدا می رود…
حسی به من می گوید
آن روز، بی اراده صدایش می زنی

اما

جوابی نمی آید…
فقط
برایت
جای پایش می ماند !

مرا به کمپ ترک اعتیاد ببرید
آن سوی احساسات
آن سوی رابطه ها
آن سوی خاطرات
آن سوی دلتنگی
آن سوی بغض
آن سوی اشک
آن سوی عــــــــــــادت
من معتاد شده ام
به او
به نگاهش، آن زمان که مرا نگاه میکرد
به چشمانش، آن زمان که به چشمانم خیره میشد
به لبانش، آن زمان که میخندید
به صدایش، آن زمان که اسمم را صدا میزد
به دستانش، آن زمان که اشکهایم را پاک میکرد
به دوست دارم هایش گفتن هایش، آن زمان که مرا در آغوش میگرفت
به شانه هایش، آن زمان که سرم را بر روی شانه هایش میگذاشتم
به خودش، آن زمان که مال من بود
این اعتیاد کم کم مرا میکشد، مرا از این اعتیاد نجات دهید